شهید محمدحسین محمودیان
زندگینامه
به راستی که جریان جنگ بستری بـود بـرای آزمـایش امـت سلحـشور ایـران. در ایـن بحبوحه، مردان مرد از قاعدین جدا شدند و فوج فوج به اسـتقبال خطـر رفتنـد تـا در بـستر حوادث آبدیده شوند آنان مرگ را به سخره گرفتند و همه متاع خویش را به میدان آوردنـد تا با خدای خویش معامله کنند و نعیم پایدار الهی را خریداری کنند . شهید محمودیان یکی از ابرمردان مجاهد فیسبیل الله بود که متاع جانش را با خداوند خویش معامله کرد تا در اوج سعادت به بالاترین ارزشها و فضائل دست یابد، این بسیجی مخلص درآخرین روزهای بهار ۱۳۴۵ در شهرطبس که مّزین است به قدو م مبارک وبارگاه ملکوتی آقا حسینبنموسیالکاظم «ع» پابه عرصهی وجود گذاشت. ارادت به اهل بیت عصمت و طهارت «ع» سبب شد که او را محمدحسین بنامند. محمدحسین دوران کودکی را در دامان پر از مهر مادری مهربان و در زیر سایه پدری فداکار سپری کرد و در هفت سالگی راهی مدرسه شد تا علم و دانش بیاموزد.
دورا ن نوجوانی وی همزمان بود با شکوفا شدن انقلاب اسلامی و وقوع زلزله‌ی دلخراش سال ۱۳۵۷ طبس که مادر، برادر و خواهرش را در این حادثه غمبار از دست داد و در عزای بهترین عزیزانش به سوگ نشست. طولی نکشید که بر اثر سختی‌ها، پدرش نیز دارفانی را وداع گفت و سختی زندگی او را در برگرفت. اما علی‌رغم همه این سختی‌ها از انجام وظیفه دینی و اسلامی خود غافل نمی‌شد، او در تمام صحنه‌های انقلاب در پایگاه‌های مقاومت بسیج، نماز جماعت و مراسم مذهبی فعّالانه شرکت می‌کرد. وی با تمام مشکلاتی که برایش وجود داشت و بدون بهره‌مندی از محبت پدر و مادر، تحصیلات خود را تا سطح تربیت معلم ادامه داد.
هنگامه‌ی تجاوز ناجوانمردانه رژیم بعث به سرکردگی استکبار جهانی، به حمایت از اسلام و انقلاب، آستین همت بالا زد و به صف رزمندگان جبهه‌های حق علیه باطل پیوست و در لشکر پنج نصر خراسان سازماندهی و وارد میدان نبرد با متجاوزان گردید. پس از چهار ماه و بیست و دو روز ایستادگی در برابر دشمن متجاوز در تاریخ ۲۸/۲/۱۳۶۵ در منطقه حاج عمران بر اثر ترکش خمپاره به لقای دلدار رسید. شهید محمودیان رایحه‌ی دل انگیز جاودانه‌ی فلاح سعادت را در طلوع خونین شهادت شنید و به حریم لطف الهی کوچ کرد.
پیکر مطهر این شهید عزیز در تاریخ ۶/۳/۶۵ بر دوش امت خداجوی تشییع و در جوار آستان حسینبنموسیالکاظم «ع» به خاک سپرده شد. برای این شهید شاهد، زندگی جاودان و حیاتی پر از گلهای سرخ بهشتی آرزو می‌کنیم.
