نام پدر: عباس
ولادت: ۱۳۴۴/۱۲/۱۰
شهادت: ۱۳۶۱/۰۲/۲۲
محل شهادت: طبس
مزار : آستان مقدس حضرت حسین بن موسی الکاظم «ع» طبس_ رواق شهداء
مِنَ الْمُؤْمِنِینَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَیهِ فَمِنْهُم مَّن قَضَى نَحْبَهُ وَمِنْهُم مَّن ینتَظِرُ وَمَا بَدَّلُوا تَبْدِیلًا﴿٢٣ احزاب﴾ .
در میان مؤمنان مردانی هستند که بر سر عهدی که با خدا بستند صادقانه ایستاده‌اند؛ بعضی پیمان خود را به آخر بردند و بعضی دیگر در انتظارند؛ و هرگز تغییر و تبدیلی در عهد و پیمان خود ندادند.
شهیدان آنان که شوق پرواز، سرود وصل را در تمامی وجودشان طنین انداز کـرده بـود آنان که طریق عاشقی را میشناختند و مفهوم شکفتن را باور کرده بودنـد، بـا خـون سـرخ خویش چه زیبا حدیث عشق را انشا کردند!
دوازدهمین روز از دی ماه سال ۱۳۴۴ بود که احمد درخانوادهای مذهبی در شهر دارالمؤمنین طبس پا به عرصه‌ی وجود گذاشت، دوران کودکی را در دامان پر مهر مادر و پدری دلسوز و مهربان گذراند و سپس برای فراگیری علم و معرفت راهی مدرسه شد.
در طول سالهای تحصیل چون استعداد خوبی داشت، مکرر مورد تشویق معلمان خود قرار می‌گرفت و تا کلاس پنجم ابتدایی ادامه تحصیل داد.
با زمزمه‌های آغازین انقلاب اسلامی نقش اساسی در حمایت از انقلاب و امام ایفا می‌کرد و در نصب اطلاعیه‌ها و شعار نویسی‌ها فعالیت داشت. عشق به امام او را وادار نمود که جان برکف و دلیرانه به عضویت بسیج، این نهاد مقدس در آید و با تمام وجود از آرمانهای انقلاب اسلامی دفاع نماید.
سرانجام احمد پس از مدتی خدمت در بسیج در تاریخ ۲۲/۲/۱۳۶۱ در حالی که هنوز هفده بهار از عمرش بیشتر نگذشته بود، در حین نگهبانی بر اثر اصابت تیر مستقیم به شهادت رسید. ای دل بنال! خون گریه کن در سوگ سروی که نهال نورسته حیاتش جوانه نزده و به خاک افکنده شد.
اما بدان هر سروی که به خاک می‌افتد و به خون می‌تپد، نهال صدها جوانه‌ی جدید در خاک عزم و ایمان ما به فلک خواهد کشید و روح سبز حیات را در جای جای هستی خواهد دمید.
پیکر پاک این شهید پس از تشییع توسط مردم شهیدپرور در جوار آرامگاه حسین‌بنموسی‌الکاظم «ع» به خاک سپرده شد.
بهار بیخزان روحش هماره سرسبز باد