شهید محمدرضا زمانی
زندگینامه
ای پروانگان عاشق شهادت گوارای وجودتان باد! شهادت در راه خدا آرزوی همه بزرگان و عالمان دینی بوده است، زیرا که به قول امام اوج بندگی است، بندگانی که از زمان هبـوط آدم بر این کره خاکی، در فکر عروج بودند و بار امانت الهی را با خلوص تا سـرمنزل مقـصود بردند. آنها توانستند بنده خالص خدا شوند و آنگاه لایق درگـاه احـدیت گـشتند و حیـات جاودانه یافتند و بر مائده خلد جای گرفتند و به همراه پیامبران در هر صبح و شامی نظر به خدا می افکنند .شهید محمدرضا زمانی یکی دیگر از شهدای سرزمین پاک و آلاله خیز این دیار است که در اولین روز از ماه اسفند سال ۱۳۴۴ در روستای ولایتمدار «محمدآباد» از توابع شهرستان طبس متولد شد، خانوادهای اصیل و مذهبی داشت و از همان ابتدا در حال هوای مذهبی خانواده رشد کرد و دوران ابتدایی را در زادگاهش گذراند.
فقدان مدرسه راهنمایی در محل سکونتش، امکان ادامه تحصیل در مقاطع بالاتر را از او سلب نمود، بنابراین برای گذران زندگی، کار ساختمانی را پیشه نمود و با کسب درآمد کمک کار خانواده‌اش شد.
وقتی انقلاب اسلامی ایران به پیروزی رسید و رژیم خودکامه‌ی ستم‌شاهی سرش را از این آب و خاک بدامان اربابانش کشید، او به جهت حفظ و حراست از دستاوردها و ارزش‌های انقلاب در بسیج نام‌نویسی کرد وی خستگی‌ناپذیر بود. علاقهی قلبی‌اش به این نهاد برآمده از متن انقلاب او را بر آن داشت بیشتر وقتش را در اختیار این نهاد گذارد. دلش از علاقه به خاندان عصمت و طهارت(سلاماللهعلیهم) مالامال بود و در هر جا چراغی برای اهل بیت(سلاماللهعلیهم) روشن بود او از جمله افرادی بود که خالصانه حضور داشت و روحش پیوندی معنوی و با محبت به معصومین «ع» داشت.
محمدرضا نماز را عاشقانه می‌خواند و در انجام امور خیر پیش‌قدم بود. هنگامی‌که دست‌های پلید جنایتکار صدام امریکایی با بی‌شرمی، به خرابی شهرهای میهن اسلامی پرداخت و آتش جنگ زبانه کشید، داوطلبانه به آموختن فنون نظامی روی آورد.
او که آغازگر راهی به سوی نور و مینو شده بود با همه‌ی توانش به تعهدی که با خداوند داشت عمل می نمود. مدتی را به پیکار جهاد علیه خصم دون مشغول شد، پس از چند ماهی به زادگاهش مراجعت نمود.
شوق و ذوق خدمت سبب شد، تا به منظور حراست از اسلام و کیان میهن اسلامی برای بار دوم عازم مناطق نبرد حق علیه باطل گردد. در این مدت، سلحشور و بی‌باک بر دشمن متجاوز تاخت و دلیرانه دفاع کرد و در آرزوی « لقاء‌الله » از صفیر گلوله‌ها، فریاد سلاح‌ها، غرش تانکها و خروش آتش‌بارها نهراسید و به پیش تاخت، تا سرانجام به روز ۸/۵/ ۱۳۶۲ در جبهه مهران، عملیات «والفجر ۳ » در یک چشم به هم زدن به برادران رفته پیوست و شربت شهادت را نوشید. پیکر مطهرش در تاریخ ۱۳/۵/۱۳۶۲ بر دستان امت حزب الله طبس تشییع و در جوار آستان مبارک حضرت حسین‌ابنموسی‌الکاظم «ع» به خاک سپرده شد
‹پروردگار در انوار رحمت خویش جاودانه‌اش بدارد›
